این جمعه ی پاییزی هم گذشت . . .
از یاد برده ایم حتی " شایــــد ، بیایــــــــــد هــــــا ... "
دل ها چه بی حیا . . . فکرها چه بی هوا . . . از یاد برده ایم ، اشک های بی صدا !
در دل ها دگر ، آثار یار نیست . . . در دیده ها دگر ، شوق وصال نیست !!!
. . . .
وقتی بچه بودیم تا وقت دبیرستان یکم که دیر می رسیدیم خونه ،
ماما بهمون می گفت : بچه کجا موندی تا بیای چشمم موند به در .
معنی این حرف " چشمم موند به در " رو نفهمیده بودم یعنی چی تا اینکه دانشگاه قبول شدم
و هر روز تا وقتی استاد بیاد چشمم می مونه به در .
واقعــــــــــــــــاَ چه کشیـــده اند مامانا !!!