وقتی خداوند از پشت،
دست هایش را روی چشمانم گذاشت؛
از لای انگشتانش انقدر محو دیدنِ دنیا شدم
که فراموش کردم منتظر است
نامش را صدا کنم…
منــــــــــــــــ و خـــــــــداونــد هـــــــــر روز فراموشـــــــــــــــــ میکنیمـــــــــــــــــ
منــــــــــــــــــ عـــطــاهــایشــــــــــــــــــ را
او خـطـاهـــایمـــــــــــــــــ را….