لحظه ها...

 

نه تو می مانی و نه اندوه  زمان....

و نه هیچ یک از مردم این آبادی....

به حباب نگران لب یک رود قسم....

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت

غصه هم می گذرد........

آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند

لحظه ها عریانند.........

به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز!

هرگز........................!