*****امید*****

امید دریایی است غرق در ماهی های ملون و اعماقی طلایی.....

امیدکوهی است عظمتش خورشید را فرو میبرد و ابر

ها د رمی نوردد شاید به خدا آن عشق حقیقی

برسد....

امید درختی است ریشه هایش در عمق وجودی

زمین به دنبال روزنه ای برای رهایی خود از هلاکت

دراین بیابان محبت و فقر دوستی درپیش رفته

است.....

امید بال های پروانه است که هربار با باز شدنش

گلی،برگی،سبزه ای را میپیماید...و شگفتی زیبایی

خیره کننده اش آدمی راغرق درحیرت میکند....

امید قطاری است که صدای سوتش خبراز بازگشت

گمگشته ی از یاد رفته را میدهد.....