یا ابن الحسن جانم فدای تو
متی ترانا و نراک
کی میرسد که ما را نظاره کنی و ما جمال نورانیت را نظاره کنیمیا مهدینا طال البعدُ فمتی یَبدی القمر
ای مهدی ما دوریت بسیار طولانی شد ،کی می رسد که ماه ظاهر شود؟
تعبت کلُ عیون الدنیا من آلام السهر
در دنیا همه چشمان از رنج شب زنده داری خسته شد
فی کل فوادٍ نقضته تدعو للمنتظر
ویرانه های هر قلبی امام منتظر را می خوانند
و القلب مولای دعاک متی ترانا و نراک
و ای مولای من دلم تو را می خواند کی می رسد که…
یا بن الحسن روحی فداک