عید قربان که پس از وقوف در عرفات و مشعر و منا فرا مى رسد
عید رهایى از تعلقات است. رهایى از هر آنچه غیرخدایى است
در این روز، اسماعیل وجود را، یعنى هر آنچه بدان دلبستگى دنیوى پیدا کردیم
قربانى کنیم تا سبکبال شویم.
"در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم حکم آنچه تو فرمایی، لطف
آنچه تو بنمایی"
ابراهیم (ع)، اسماعیلش
را به قربانگاه برد تا ثابت کند "حکم آنچه تو فرمایی"
ادامه مطلب ...
عید آمدو خنده به لبان شد / در ساز دلم شاد و روان شد
از تشنگی وسوز نخوردن / گوهر به کلامم رمضان شد
::
::
خدایا
سی شب به تو التماس کردم / این لحظه جواب طالب ام من
خواهی بنواز و خواه رد کن / احسان و عتاب طالب ام من . . .
::
ادامه مطلب ...