من کیستم ؟

من کیستم ؟

من از دنیای تنهایی

من از دردم

من آن معنای طوفانی ترین دریای یک مردم

من از آئینه ها فرصت

برای دیدن لبخند می خواهم .... 

من کیستم ؟

من از دنیای تنهایی

من از دردم

من آن معنای طوفانی ترین دریای یک مردم

من از آئینه ها فرصت

برای دیدن لبخند می خواهم .

منم آن ساحل فرسوده از قانون ناهنجاری دریا

دلم صیقل خورده ی درد است

ولی باید صبوری کرد

چرا ؟چون نام من مرد است

من از قانون سهم الارث دنیا سخت دلگیرم

سوالی دارم از دنیا

که من کیستم ؟

که من کیستم؟

که ایوبم ؟

که یعقوبم ؟

که ابلیسم؟

که سهم من فقط اشک است فقط درد است ؟

نگو باید صبوری کرد

که چون پیشوند من مرد است

که مردی به تندیس بودن از رنج است ؟

مگر مردان دیگر هم پر از دردند؟

و یا شاید .........

نگو آنها نامردند.